معرفی خودشناسی به روش یونگ
خودشناسی به روش یونگ با استفاده از تکنیک رمز واژه شیوه‌ی جالب و هیجان انگیزی را براساس نظریه‌های روانشناس بزرگ کارل گوستاو یونگ ارائه می‌دهد. تکنیک رمزواژه قادر است تیپهای مختلف روانی را مشخص کند و ساختارها و پویایی شخصیت هریک از این تیپ‌ها را بررسی نماید. همچنین شناخت وسیع تری از خود درونی انساسن و ارتباط شخصیتی وی ارائه می‌دهد. علاوه بر این، روشی برای کار با کهن الگوهای یونگی قرار می‌دهد. این کتاب به دلیل سبک نگارش روان و سرگرم کننده‌اش برای هرکس که علاقه مند به شناخت خود و رشد شخصیتی‌اش باشد قابل استفاده و جالب توجه است. مایکل دانیلز روانشناس زبده‌ای است که علاقه‌ای دیرین به مکتب روانشناسی یونگ و موضوع خودشکوفایی دارد. وی یکی از مدرسان ارشد رشته روانشناسی در پلی تکنیک لیورپول است.
فهرست کتاب
- پیشگفتار
- فصل اول: بسوی خودشناسی
- فصل دوم: تکنیک «رمزواژه»
- فصل سوم: منطق و ساختار
- فصل چهارم: کلیدهای «رمزواژه»
- فصل پنجم: تیپهای روانشناختی
- فصل ششم: جریان تفسیری
- فصل هفتم: نمونهٔ تجزیه و تحلیل خود
- فصل هشتم: تحلیل تغییر
- فصل نهم: افکار نهایی.
بخشی از پیشگفتار کتاب
من این کتاب را به قصد اختراع تکنیک خاص یونگی شروع نکرده‌ام. از بسیاری از جهات من نیز به اندازهٔ دیگران متعجبم که تکنیک رمزواژه به این صورت از کار در آمد اما گوشهٔ ذهنم مرتب به من یادآوری می‌کند که در روانشناسی یونگ نکات پایه‌ای و درستی وجود دارد. رمزواژه تکنیک خاصی است که برای استفاده کردن در نظر گرفته شده است و با این دید، روش فوق یکی از معدود روشهای یونگی است که در بررسی تجربهٔ روانشناختی فردی، هم برای افراد حرفه‌ای و هم برای عموم مردم در دسترس است.
این کتاب را تا آنجا که توانستم غیرتخصصی و مربوط به موضوع نوشته‌ام و آرزو دارم که مردم روانشناسی یونگی را بیشتر بدانند، بیشتر بفهمند، بیشتر توصیه کنند و مهم‌تر از همه بیشتر استفاده کنند. بعلاوه در استفادهٔ اولیهٔ آن به عنوان وسیله‌ای که ممکن است هر انسانی را به مرحلهٔ خودشناسی برساند، رمزواژه هم مورد توجه روانکاوی یونگی است و هم تعداد زیادی از درمانگران و مشاوران و دیگر افرادی که با درمان‌جویان در محدودهٔ کلی سلامت روانی و یا رشد شخصی کار میکنند به آن توجه دارند. این توضیح کوتاه روشن می‌سازد که رمزواژه نباید به عنوان روشی که به آخرین مرحلهٔ پیشرفت رسیده است در نظر گرفته شود. تحقیقات تکمیلی این موضوع را تأکید میکنند و اکتشافات جدیدی نیز ممکن است انجام شود.
نشان صلیب، مدتها پیش از آنکه به صورت سمبول مسیحیت در آید، حتی در زمان انسانهای نخستین وجود داشته است. سمبولی پیچیده و اغلب بیانگر احساسات و عواطف بسیار قوی است. معانی مشخص انواع صلیب معمولا بستگی به شکل یا صورت خاص آن دارد (صلیب مسیحی و صلیب شکسته حزب نازی آلمان را مقایسه کنید). برای مسیحیان و رنجهای وی برای کفاره گناهان مردم است. در مذاهب و فرهنگ های دیگر، صلیب با اندک تنوعی در شکل به صورت سمبول آتش، خورشید یا نیروی زندگی آمده است (مثلا عنخ مقدس مصریان کهن).
ساده ترین و قدیمی ترین شکل صلیب برای کار ما (یعنی تفسیر ماتریس «رمزواژه») کفایت می کند. این شکل از دو خط هم اندازه عمودی و افقی متقاطع در وسط تشکیل شده است و به چلیپای ارتدکس یونانی معروف است. چلیپای یونانی، چهار سمت را بر محور یک نقطه مرکزی نمایش می دهد و لذا نشانگر جهت یابی در فضا است ( به عنوان مثال، رجوع کنید به سیرلو (Cirlot)، ۱۹۷۱). این چهار جهت را می توان به صور زیر نامگذاری نمود: (الف) شمال، جنوب، مغرب، مشرق؛ (ب) بالا، پایین، چپ و راست؛ و یا (ج) جلو، عقب، چپ و راست. چلیپای یونانی، چون فضا را بر محور یک نقطه مرکزی ترسیم می کند، به عنوان سمبول مرکز کیهان نیز می باشد. از خط عمودی چلیپای یونانی که بوسیله خط افقی از وسط قطع می شود، نمایشگر تفاوت بین دو عالم خاکی و آسمانی، بین نیکی و بدی، روح و جسم، تکامل و انحطاط، و یا آینده و گذشته است. خط افقی نیز به دو نیمه چپ و راست وجودی تقسیم می گردد: ناآگاهی و آگاهی، درونی و بیرونی، منفعل و فعال، مونث و مذکر، یا ذهنی و عینی. ولی چلیپا چیزی بمراتب بیش از سمبول تقسیم است: مفهوم بنیادین آن، توازن و اتحاد و پیوند تناقضات است.
مطالعه سایرکتاب ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.